ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από άρθρο του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΝΕΥΛΑΒΗ)
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=88714&cid=21

 Ονειρεύομαι μια πατρίδα, που δεν θα την βρωμίζουν οι άχρηστοι καπάτσοι υπομείονες (χαφιέδες), πατώντας τους άξιους και άδολους

 Ονειρεύομαι νέους με τον ιδρώτα της προσπάθειας στα χείλη και την πρώιμη ρυτίδα της ευθύνης στο μεσόφρυδο.Όχι νεσκαφεδορουφήχτρες, φραπεδόμαγκες, φρεντοφλώρους και τουρμποανόητους, ιντερνετοηλίθιους, αργόσχολους υπαλλήλους της ρουτίνας και του συρμού. Με IQ τηλεθέασης και λόγο νέο-νεάντερταλ, «πολιτισμένου».

 Ονειρεύομαι παιδιογέροντες, που είναι αιρετικοί, δηλαδή, παραμένουν γνήσιοι και ειλικρινείς και όχι αρτηριοσκληρωμένα ανθρωπάρια στα πρόθυρα εγκεφαλομαλάκυνσης, από την αδράνεια και τη βαρεμάρα.

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που στέκονται, πάντα, γενναίοι και δυνατοί, μονάχοι μέσα στην «απέραντη ερημία του πλήθους», του Αναγνωστάκη.

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που βάζουν φωτιά στα ηλίθια αυτονόητα, χωρίς να λογαριάζουν την ποινή του εμπρηστή.

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που δεν θέλουν να χειροκροτούν, ούτε θέλουν να χειροκροτούνται, γιατί σιχάθηκαν και τους παλαμακιστές (αυτοί που χτυπάνε παλαμάκια) και τους παλαμακιζόμενους (αυτοί που τους χτυπάνε παλαμάκια).

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που προχώρησαν πολύ μπροστά, από τον μέσο όρο και δεν ανήκουν πουθενά, παρά μόνο στον Άνθρωπο και σε ανθρώπους άξιους, για το ανθρώπινο όνομα.

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που κρατούν αναμμένη τη δάδα της γνώσης.
Που ξέρουν πως η γνώση είναι μεταδοτική και την μεταδίδουν, για να φωτίζει το μυαλό, χωρίς να καίει την καρδιά και να κάνει στάχτη την ψυχή.

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που οδυσσεύουν τις θάλασσες της ζωής, με νήπιους συντρόφους, αντάμα. Δεν ξέρουν αν θα φτάσουν στην Ιθάκη τους. Όμως αυτήν έχουν μοναδικό ιδανικό σκοπό, γιατί ξέρουν, πως μόνο κυνηγώντας το ιδανικό μπορούν να προσεγγίσουν το πραγματικό. Κι’ ας τους προδίδουν οι νήπιοι σύντροφοι, οπαδοί του κοπαδιού του μέσου όρου.

 Ονειρεύομαι ανθρώπους, που πολεμούν την αυθαιρεσία της εξουσίας και ξέρουν, πάντα αγενείς προς την εξουσία, πως η αυθαιρεσία της εξουσίας υπάρχει όσο την αποδέχεσαι. Και αποδεχόμενος την νομιμοποιείς.

Εάν υπήρχαν περισσότεροι …ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ…το όνειρο θα έπαιρνε σάρκα και οστά !

Φίλιππος Γεμουχίδης