Χρόνια τώρα (Από τότε που συνειδητοποίησα το γιατί κάποιοι θέλουν την καρέκλα της διοίκησης στο Άθλημα) έχω πάψει να προτρέπω τους αθλούμενους στο Σύλλογό μου σε συμμετοχή σε αγώνες, που διοργανώνουν οι διοικούντες και οι παρατρεχάμενοί τους. Ούτε βέβαια απαγορεύω σε όσους θέλουν τη συμμετοχή τους. Η ευθύνη δική τους για τα παρατράγουδα απ’ την επιλογή τους.
Όχι, δεν είμαι Πόντιος Πιλάτος. Δε νίπτω τας χείρας μου, αλλά προσπαθώ σε Θεσμικό και Δικαστικό επίπεδο να ξεσκεπάσω τους «επίορκους», όπως λέει και η φίλη κ. Εμμανουηλίδου.
Επειδή πίσω μου έχω μία Πολύχρονη Ιστορία με Δουλειά και Οργάνωση (χωρίς αμοιβή, ούτε καν Ηθική…) σε αυτό το Άθλημα ΘΥΜΑΜΑΙ και θέλησα να είμαι γνώστης στα συμβαίνοντα σήμερα, για να μπορώ να κρίνω δίκαια.
24 χρόνια ΠΡΙΝ ως υπεύθυνη Μακεδονίας-Θράκης στο τότε Περιφερειακό Συμβούλιο βοήθησα οργανωτικά και εννοείται αφιλοκερδώς και με τα έξοδά μου πληρωμένα από μένα πάρα πολλές φορές το ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ κάτω των 10 στην Καβάλα (1985 η χρονιά), όπου πάνω από 80 παιδιά των πολύ λιγότερων τότε συλλόγων αγωνίστηκαν με κανόνες, με σθένος και πάθος για τη Νίκη η τον Αγώνα τον Καλό, τα δε κύπελλα και μετάλλια, που έχουν στα σπίτια τους γράφουν που και πότε νίκησαν. Αξιοσημείωτη η τότε απαιτητική νοοτροπία των Γονέων (-Είστε υποχρεωμένοι! Παραλειπόμενα Καβάλας 1985…) από ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ και χωρίς παράβολα συμμετοχής και η τωρινή παγερή αναισθησία τους για το χάλι των αγώνων από παχυλά αμειβόμενους «γραμματείς» για ανύπαρκτο έως αστείο «Έργο»!! Ποιος δεν θυμάται τη σειρά των ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ του Σ.Α. Σερρών; Αλλά τότε υπήρχαν Εθελοντές με Διάθεση και Όραμα, ενώ τώρα γραμματείς, ψηφοφόροι και ψηφοσυλλέκτες, που ροκανίζουν την όποια επιχορήγηση της άτολμης Πολιτείας, που δεν είναι σε θέση η δεν θέλει να ελέγξει που πάνε τα Χρήματα, που δίνει για διαχείριση…
13 χρόνια ΠΡΙΝ στην Τεχνική Επιτροπή της Ε.Φ.Ο.Α., όπου συμμετείχα ως Έφορος Αγωνιστικού, έδωσα μάχη κατά των προτάσεων του κ. Δουβή (νυν Γ.Γ.Α.) για αγώνες «παιδική χαρά» με πόντους ομαδικούς κλπ. Ο Χρήστος Τσιτσόπουλος επί χρόνια πρόεδρος των προπονητών πρέπει να θυμάται, γιατί αυτός είχε δουλέψει και βγάλει αθλητές-αθλήτριες και γνώριζε ότι ο Αθλητισμός είναι υπόθεση Ζωής και η Ζωή θέλει Ευθύνη, Δουλειά και Ανταγωνισμό. Σε επόμενη συνεδρίαση της επιτροπής ήλθε συμπαραστάτης μας και ο Παύλος Μαμάσης με την Ελβετική Εμπειρία. Ο Δουβής απεχώρησε από την Τεχνική Επιτροπή…
Αλλά με την καθιέρωση 3 ενωσιακών πρωταθλημάτων και του Πανελληνίου το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ φάνηκε…
Ακόμη κι αυτά τα παιδιά, που πέρυσι ο «πρόεδρος» της Ε.Φ.Ο.Α. τα ονόμαζε «ομάδα της επόμενης Δεκαετίας» από αυτή την απόφαση προήλθαν αγωνιστικά.
Στο Συνέδριο για τα Τζούνιορ της I.T.F. το 1998 στο Εδιμβούργο, όπου εκπροσώπησα μέσω της Ε.Φ.Ο.Α. την Ελλάδα, οι Οικοδεσπότες μας παρουσίασαν το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, που λειτουργούσαν με την οικονομική στήριξη της ROVER (κι όχι των Γονέων) για χιλιάδες παιδιά κάτω των 10 σ’ όλη τη χώρα με δεκάδες αγωνιστικά τουρνουά κάθε Σαββατοκύριακο. Κι απ’ αυτό περίμεναν πολλά κατά τη δήλωσή τους. Άλλο Καιροί… Άλλοι Τόποι… Άλλοι Άνθρωποι κι όχι φαιδροί…
Θα μπορούσα να θυμηθώ κι άλλα, όμως σέβομαι το χρόνο σας κι έρχομαι στα συμβαίνοντα σήμερα.
Σίγουρα πρέπει όλους να μας προβληματίσει, αφού τους διοικούντες ΔΕΝ…
Από τις 290 ομάδες συλλόγους στο Ομαδικό κάτω των 10 δήλωσαν συμμετοχή μόλις 29 και παρουσιάστηκαν να «παίξουν» ακόμη λιγότεροι. Στο Βορρά π.χ. από τους 16 προσήλθαν 13 και ήταν και πολλοί για την ποιότητα των αγώνων.
Οι «εγκέφαλοι» που σκέφτηκαν να ταλαιπωρήσουν για 2 μέρες προπονητές, γονείς και μικρά παιδιά, για να αγωνιστούν 1 game σίγουρα και την υπόλοιπη ώρα να είναι στο γήπεδο και μερικές φορές χωρίς καρέκλα (Ένα παγκάκι δεν φτάνει για 8 προπονητές και 8 τουλάχιστον παιδιά…) και να βλέπουν τους άλλους να παίζουν ελπίζοντας στην πιθανότητα να ξαναπαίξουν ένα game.
Κυρίες και κύριοι, που οδηγήσατε τα μικρά σας παιδιά στους Τεννιστικούς Συλλόγους, είναι καιρός να μην ανεχθείτε άλλους εκπαιδευόμενους μάγους εις βάρος της τσέπης σας και της ψυχικής ισορροπίας των παιδιών σας. Το Τέννις σε αυτές τις ηλικίες είναι αθλοπαιδιά, αλλά αθλοπαιδιά σημαίνει Αρχή, Μέση και Τέλος, σημαίνει ολοκλήρωση ονομαστική με Ήττα η Νίκη. Ο πίνακας των αποτελεσμάτων δεν πιστοποιεί στοιχειωδώς ούτε καν ποιοι αγωνίστηκαν.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΓΩΘΟΥΝ τα παιδιά, κύριοι παιδαγωγοί; Ποιος σας διαβεβαιώνει ότι έτσι δεν πληγώνονται περισσότερο; Και οι διοικούντες μας διαβεβαιώνουν ότι όλα αυτά είναι στο πνεύμα της I.T.F. και σας βάζουν και πάλι το άλλο Σαββατοκύριακο να τρέξετε, να ταξιδέψετε, να ξοδέψετε.
Όταν κοντά σου και γύρω σου δεν έχεις αγώνες, ποιος ο λόγος να παίρνεις τους δρόμους; Σκεφτείτε το. Κάποτε κάναμε πολλές χαρούμενες διοργανώσεις. Ξανακάντε το.
Και θυμηθείτε να κρίνετε αυτούς, που σας μιλάνε για I.T.F. από πότε η Ε.Φ.Ο.Α. έχει καταργήσει τα οδοιπορικά και την στήριξη για διαμονή-διατροφή στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα.
Η I.T.F. στα δικά της πρωταθλήματα προβλέπει κρεβάτι και πρωινό. Αυτό ξεχνάνε να σας το πούνε..
Τι τους τηράτε, ρε; Βαράτε τους, που λέει κι ο λαϊκός καραγκιοζοπαίχτης.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και χρειάζονται ΠΡΑΓΜΑΤΑ Ουσίας κι όχι ΔΗΘΕΝ…
Λίτσα Σαρατζίδου
No comments:
Post a Comment