Και γιατί αυτό?
Αναρωτιέται κάποιος!
Μα γιατί πέραν της ισοπεδωτικής απαξίωσης προς το άθλημα,όλα αυτά τα χρόνια για να είναι στην εξουσία έπρεπε να έχει κολλητούς για να τον ψηφίζουν σε κάθε περίπτωση .
Έλα όμως που δεν μπορείς να κρατήσεις δίπλα σου ανθρώπους που αγωνίζονται να κρατήσουν σ ένα επίπεδο τον σύλλογο τους, παρουσιάζοντας στους αθλητές τους και στους γονείς τους ανυπαρξία οργάνωσης του αθλήματος.
Όταν έρχεται ένα παιδάκι στα γήπεδα για 3 χρόνια είναι μια γιορτή η συμμετοχή του.
Όταν αρχίζει να διαπιστώνει η οικογένεια ότι πληρώνει και δεν βλέπει φως πουθενά,σίγουρα με ποιον θα τα βάλει? Μα φυσικά με το ΔΣ.
Και ναι σε εποχές παχειών αγελάδων κατάπινε ο γονέας τις ιστορίες να παίρνεις χειμωνιάτικα το πλοίο για αγώνες 3 ημερών και να καταλήγεις 8.
Τώρα μετρούν όλα .
Και όταν δεν βλέπεις αποτέλεσμα, ρωτάς το γιατί συμβαίνει αυτό στο ΔΣ του συλλόγου σου ..
Τι ν απαντήσει ο έρμος ο πρόεδρος του συλλόγου?
Ότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κυνηγάει τον πρωταθλητή Ελλάδος και δεν το βγάζει μια φωτογραφία γιατί δεν τον χωνεύει?
Τι να πει ο σύλλογος στον αθλητή,στο γονέα!
Με ποιόν να μοιάσει το παιδί του!
Ποιος αθλητής του αθλήματος του στην Ελλάδα είναι το πρότυπο του,αν όχι ο πρωταθλητής Ελλάδος.
Εδώ ο μεγάλος αγώνας της ζωής είναι να αγωνισθείς για να φθάσεις ψηλά με τον κόπο σου φυσικά και όχι με τα μικρά δωράκια που κοστίζουν 200 ευρώ στην ΕΦΟΑ και στον γονέα η χρονιά 4000-5000 ευρώ.
Αυτή η συστηματική αλλά χωρίς αποτέλεσμα πολιτική για το άθλημα μας έφερε στον ΠΑΤΟ και ΠΙΟ ΚΑΤΩ από αυτόν.
Εαν είχε οργανώσει το άθλημα, κανείς δεν θα πλησίαζε τον πρόεδρο .
Όταν όλα λειτουργούν με διαφάνεια και σαν ρολόι δεν χρειάζονται συναλλαγές.
Χαίρεσαι γιατί βρίσκεσαι σε μια Ομοσπονδία που οργανώνει και εφαρμόζει ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία προτείνει για το καλό του αθλήματος
.
Ο δικός μας Ζαννιάς προσπαθεί με το διαίρει και βασίλευε να κρατήσει ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ το πρώτο άθλημα στον κόσμο.
Και γι αυτό έμεινε μόνος !
Αναρωτιέται κάποιος!
Μα γιατί πέραν της ισοπεδωτικής απαξίωσης προς το άθλημα,όλα αυτά τα χρόνια για να είναι στην εξουσία έπρεπε να έχει κολλητούς για να τον ψηφίζουν σε κάθε περίπτωση .
Έλα όμως που δεν μπορείς να κρατήσεις δίπλα σου ανθρώπους που αγωνίζονται να κρατήσουν σ ένα επίπεδο τον σύλλογο τους, παρουσιάζοντας στους αθλητές τους και στους γονείς τους ανυπαρξία οργάνωσης του αθλήματος.
Όταν έρχεται ένα παιδάκι στα γήπεδα για 3 χρόνια είναι μια γιορτή η συμμετοχή του.
Όταν αρχίζει να διαπιστώνει η οικογένεια ότι πληρώνει και δεν βλέπει φως πουθενά,σίγουρα με ποιον θα τα βάλει? Μα φυσικά με το ΔΣ.
Και ναι σε εποχές παχειών αγελάδων κατάπινε ο γονέας τις ιστορίες να παίρνεις χειμωνιάτικα το πλοίο για αγώνες 3 ημερών και να καταλήγεις 8.
Τώρα μετρούν όλα .
Και όταν δεν βλέπεις αποτέλεσμα, ρωτάς το γιατί συμβαίνει αυτό στο ΔΣ του συλλόγου σου ..
Τι ν απαντήσει ο έρμος ο πρόεδρος του συλλόγου?
Ότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κυνηγάει τον πρωταθλητή Ελλάδος και δεν το βγάζει μια φωτογραφία γιατί δεν τον χωνεύει?
Τι να πει ο σύλλογος στον αθλητή,στο γονέα!
Με ποιόν να μοιάσει το παιδί του!
Ποιος αθλητής του αθλήματος του στην Ελλάδα είναι το πρότυπο του,αν όχι ο πρωταθλητής Ελλάδος.
Εδώ ο μεγάλος αγώνας της ζωής είναι να αγωνισθείς για να φθάσεις ψηλά με τον κόπο σου φυσικά και όχι με τα μικρά δωράκια που κοστίζουν 200 ευρώ στην ΕΦΟΑ και στον γονέα η χρονιά 4000-5000 ευρώ.
Αυτή η συστηματική αλλά χωρίς αποτέλεσμα πολιτική για το άθλημα μας έφερε στον ΠΑΤΟ και ΠΙΟ ΚΑΤΩ από αυτόν.
Εαν είχε οργανώσει το άθλημα, κανείς δεν θα πλησίαζε τον πρόεδρο .
Όταν όλα λειτουργούν με διαφάνεια και σαν ρολόι δεν χρειάζονται συναλλαγές.
Χαίρεσαι γιατί βρίσκεσαι σε μια Ομοσπονδία που οργανώνει και εφαρμόζει ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία προτείνει για το καλό του αθλήματος
.
Ο δικός μας Ζαννιάς προσπαθεί με το διαίρει και βασίλευε να κρατήσει ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ το πρώτο άθλημα στον κόσμο.
Και γι αυτό έμεινε μόνος !
No comments:
Post a Comment