Μια χώρα που σκοτώνει τα παιδιά της για 1,4
ευρώ και ταυτόχρονα χαϊδεύει αυτούς που την κλέβουν δισεκατομμύρια, δεν με χωράει. Μια «πατρίδα»-ληστής, γεμάτη σκατόψυχους
«τζαμπαμάγκες», εγωιστές και χαιρέκακους ελλειμματικούς, εξαθλιωμένους
πνευματικά «κυρ-παντελήδες», δεν είναι η δική μου πατρίδα. Μια κοινωνία σε
γάγγραινα, πνιγμένη στην αφόρητη μπόχα της αποσύνθεσης, πεδίον
δόξης λαμπρό στα κάθε είδους και απόχρωσης σκουλήκια, δεν είναι η κοινωνία που
θέλω ν’ αφήσω στα παιδιά μου. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα βρίσκει δύναμη να
βγαίν’ η φωνή. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα τα πόδια θα βαστάνε. Μα όσο θ’
αντιλαλούνε οι κλαγγές στα
ματωμένα βουνά, όσο ο αέρας θα γεμίζει τις «κορφές» της καρδιάς και του μυαλού
με δροσιά από έλατο και μυρωδιά απ' αναμμένο μπαρούτι, το χρέος της υπόσχεσης
θα οργώνει την ψυχή. Το δίκιο αργά ή γρήγορα θ’ ανατείλει σαν ήλιος.
Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον σκατόψυχο <κυρ-παντελή>
του ελληνικού τένις...
No comments:
Post a Comment