ΘΕΜΑ: Γενική Συνέλευση 28-12-2008 για εκλογή εκπροσώπου στην ΕΟΕ.

Πάτρα, 22-12-2008
Προς Σωματεία-Μέλη της ΕΦΟΑ. / Διοικήσεις και αντιπροσώπους τους.
Ο ανεξήγητος φόβος και τα κόμπλεξ της ενός ανδρός εξουσίας από τους “επιβήτορες” του ελληνικού αθλητισμού.

Χρόνια τώρα όσοι συμμετέχουμε στις προβλεπόμενες από τον Νόμο και το Καταστατικό διαδικασίες σύγκλισης και συμμετοχής σε συνελεύσεις, που αφορούν στην λειτουργία και οργάνωση της Ομοσπονδίας, στην λήψη αποφάσεων, στον απολογισμό δράσης και ανάδειξη οργάνων Διοίκησης, έχουμε νοιώσει στο πετσί μας και δυστυχώς με μεγάλη ευκολία αποδεχόμαστε, το χαμηλό επίπεδο διαλόγου και επικοινωνίας, σαν αποτέλεσμα ουσιαστικού ελλείμματος συνεννόησης και προετοιμασίας, πρωτίστως εκ μέρους της Διοίκησης. Αποδεχόμαστε μεθοδεύσεις για παράνομες εκπροσωπήσεις, παραποιημένες αποφάσεις, για εκπροσώπους που με ιδιαίτερη ευκολία και θράσος παρουσιάζονται πότε με το ένα Σωματείο πότε με το άλλο, για ψευδή στοιχεία και αλχημείες στη σύνταξη απολογισμών και προϋπολογισμών κάθε χρονιάς και πολλά μεγάλα και υποκριτικά λόγια. Ιδιαίτερα δε σε εκλογές για ανάδειξη εκπροσώπων, την υποτιμητική χειραγώγηση της ψήφου με κατευθυνόμενες επιλογές, που μόνο από αίσθημα ανεξήγητου φόβου μπορεί να δικαιολογηθεί η αδυναμία έκφρασης ελεύθερα και αβίαστα απόψεων και επιλογών.
Φόβος που σε ότι αφορά την Διοίκηση, συνεχίζει να είναι φανερός από το γεγονός ότι για μια ακόμα φορά η κλήση σε Γ.Σ. στην οποία καλούνται οι εκπρόσωποι των Σωματείων στις 28/12 σε εκλογές για ανάδειξη εκπροσώπων στην Ολυμπιακή Επιτροπή, λίγο ακόμα και θα αποτελούσε πρόσκληση για ρεβεγιόν. Λες και έλειψαν οι μέρες, λες και βρισκόμαστε σε περίοδο πολλαπλών αθλητικών υποχρεώσεων (σε χειμερία νάρκη ίσως), λες και το χρονικό περιθώριο που προβλέπεται μέχρι τέλος Ιανουαρίου 2009 χάθηκε, ενώ ο σεβασμός στο πρόγραμμα των εκπροσώπων των Σωματείων μετατρέπεται σε πιεστική παράκληση ή και εκβιασμό για παρουσία.
Ειλικρινά αδυνατούμε κάθε φορά να φανταζόμαστε τους λόγους, που οι διαδικασίες για λήψη αποφάσεων κυριαρχούνται από την ανησυχία απώλειας της τυφλής εμπιστοσύνης για ομόφωνη έγκριση ενεργειών της Διοίκησης και τον στραγγαλισμό της άλλης άποψης και επιλογής, που θετικά μόνο μπορεί να συνεισφέρουν αν με υγιές μυαλό σκεφτόμαστε.
Τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας γίνεται όλο και πιο φανερό, πως η πλειονότητα των επικεφαλής Διοικήσεων αθλημάτων έχουν αναδειχθεί με την πολύχρονη παρουσία τους ως “επιβήτορες” του ελληνικού αθλητισμού, όχι όμως με ερμηνεία του όρου σχετική με την αγάπη και φροντίδα τους για σοβαρή σχέση με τα αθλήματα και στόχο την διαιώνιση ενός δημιουργικού έργου, αλλά δυστυχώς με πιο χυδαία ερμηνεία του επί το λαϊκότερο, αν αποδοθεί ο όρος στη γλώσσα του πεζοδρομίου.
Το τένις είναι ίσως από τα αθλήματα που έχει γευτεί έντονα και σε υπερθετικό βαθμό τα αποτελέσματα μιας τέτοιας ολέθριας σχέσης.

Η διαιώνιση της παρουσίας ισχυρών ανδρών και στην Ολυμπιακή Επιτροπή με την στείρα επιδίωξη μιας τιμητικής διοικητικής θέσης, ως προϋπόθεση της υποστήριξης του εκλεκτού κάθε φορά ισχυρότερου άνδρα της ΕΟΕ, όταν παράλληλα σε ότι αφορά στο τένις, συνδυάζεται και με αδυναμία παρουσίασης οποιουδήποτε απολογισμού για έργο προς όφελος του Αθλήματος, δεν αξίζει τον κόπο θυσιών για υποστήριξη τους.
Ας προσέλθουν μόνοι τους οι υποψήφιοι, ή έστω για να μην νοιώθουν μοναξιά, ας έχουν την υποστήριξη όσων μελών της Διοίκησης συμφωνούν με τις υποψηφιότητες τους. Λόγοι να ανησυχούν δεν υπάρχουν, είναι μοναδικοί υποψήφιοι αυτή την φορά.
Όσοι διαφωνούμε με όσα συμβαίνουν, ή τουλάχιστον αντιλαμβάνονται ότι για πολλούς λόγους δεν ωφελούν οι προσπάθειες για συνεχή απόδειξη της μεγαλύτερης δυνατής εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του ενός ανδρός, μέθοδος προσφιλής σε ανθρώπους που επιδιώκουν να φωτίσουν και αναδείξουν την προσωπικότητα τους ακόμα και όταν δεν υπάρχει αντίπαλος, ας αποδοκιμάσουμε διαδικασίες που ανήκουν σε περασμένες δεκαετίες. Θα είναι και αυτό ένα μήνυμα των καιρών, που μπορεί να επιφέρει δημιουργικές ανησυχίες και ανατροπές στο μυαλό όλων μας.

Θα αποτελέσει τέλος από όλους προσφορά για το Άθλημα η άρνηση προσέλευσης, μιας και τα έξοδα φιλοξενίας και ψυχαγωγίας, που συνήθως γίνονται για την πλειονότητα των αντιπροσώπων, δεν θα χρεωθούν στον ήδη επιβαρυμένο προϋπολογισμό της Ομοσπονδίας, οι δε μέρες που έρχονται προβλέπεται να είναι ακόμα πιο δύσκολες, όπως άλλωστε και η Πολιτεία, ως μοναδικός δυστυχώς οικονομικός αρωγός, έχει δηλώσει.

Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος
Γ. ΑΝΔΡΟΥΤΣΕΛΛΗΣ